روایی همزمان استفاده از بیمارنما و بیمار واقعی در سنجش مهارت های ارتباطی دانشجویان پزشکی

Authors

حسین کریمی مونقی

hosein karimi-moonagi ph.d. in nursing, associate professor, department of medical education, school of medicine, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranدکترای تخصصی آموزش پرستاری، دانشیار، گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران رزا منتظری

roza montazeri msc in medical education, department of medical education, school of medicine, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranکارشناسی ارشد آموزش پزشکی، گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران مهناز امینی

mahnaz amini subspecialist in pulmonary disease, assistant professor, department of internal medicine, imam reza (as) hospital, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranفوق تخصص بیماری های ریه، استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران محمد تقی شاکری

mohammad-taghi shakeri phd in biostatistics, department of biostatistics, school of health, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranدکترای تخصصی آمار زیستی، دانشیار، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران مهری یاوری

abstract

زمینه و هدف: ارزشیابی مهارت های ارتباطی مستلزم به کارگیری ابزارهای روا می باشد. در این راستا، مطالعه حاضر به منظور بررسی روایی همزمان بیمارنما و بیمار واقعی (یعنی ارتباط بین نتایج آزمون با بیمارنما و بیمار واقعی) و امکان تعمیم نتایج حاصل از سنجش با بیمارنما برای بیمار واقعی انجام شد.   روش کار: در این مطالعه همبستگی، 32 نفر از کارآموزان پزشکی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف وارد پژوهش شدند. دانشجویان با روش تخصیص تصادفی در دو گروه مساوی و همگن قرار گرفتند. با اجرای طرح متقاطع، گروه اول ابتدا با بیمار واقعی و سپس با بیمارنما و گروه دوم برعکس سنجش شدند. سنجش مهارت های ارتباطی با استفاده از چک لیستی برگرفته از چک لیست calgary-cambridge انجام شد. اطلاعات با کمک نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: مقایسه نمرات با بیمارنما و بیمار واقعی در گروه اول، گروه دوم، کل دانشجویان و در سنجش اول دو گروه تفاوت معنی داری را نشان داد، اما با اختلاف بسیار جزیی در سنجش دوم دو گروه تفاوت معنی داری از نظر آماری مشاهده نشد (064/0 = p ) که به نظر قابل ملاحظه نمی آید. بین نمرات کل دانشجویان با بیمارنما و بیمار واقعی همبستگی مثبتی وجود داشت (63/0 = r ).   نتیجه گیری: با توجه به تفاوت معنی دار بین نمرات، نمی توان مهارت های ارتباطی هر دانشجو را در موقعیت شبیه سازی برای نحوه رفتار او در موقعیت واقعی تعمیم داد و چنین ادعا نمود که بیمارنما در سنجش مهارت های ارتباطی جانشین بیمار واقعی گردد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

روایی همزمان استفاده از بیمارنما و بیمار واقعی در سنجش مهارت‌های ارتباطی دانشجویان پزشکی

  زمینه و هدف: ارزشیابی مهارت‌های ارتباطی مستلزم به کارگیری ابزارهای روا می‌باشد. در این راستا، مطالعه حاضر به منظور بررسی روایی همزمان بیمارنما و بیمار واقعی (یعنی ارتباط بین نتایج آزمون با بیمارنما و بیمار واقعی) و امکان تعمیم نتایج حاصل از سنجش با بیمارنما برای بیمار واقعی انجام شد.   روش کار: در این مطالعه همبستگی، 32 نفر از کارآموزان پزشکی به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف وارد پژوهش شدند. دا...

full text

آموزش مهارت‌های ارتباطی پزشک، بیمار به دانشجویان پزشکی: سنجش آگاهی و رضایت دانشجویان

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 !mso]> st1:*{behavior:url(#ieooui) } /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable...

full text

طراحی، اجرا و ارزشیابی، ابزاری جهت تقویت مهارت های ارتباطی پزشک و بیمار در دانشجویان پزشکی

مقدمه: چگونگی ارتباط و تعامل با بیمار نقش مؤثری در رضایت مندی بیمار، نتایج درمان، اثرات روانشناختی، هزینه های پزشکی، کفایت بالینی پزشکان و حتی شکایت از پزشکان دارد. این مهارت ها قابل یادگیری هستند. مطابق مطالعات، پزشکان آموزش کافی در خصوص مهارت های عمومی ارتباطی دریافت نمی کنند. هدف این طرح تهیه ابزاری جهت تقویت مهارت های ارتباطی دانشجویان پزشکی به شیوه ای ساده و قابل اجرا می باشد. روش ها: این ...

full text

ارتباط بیمار محوری در برنامه درسی پنهان با مهارت های ارتباطی دانشجویان پزشکی

مقدمه: امروزه بسیاری از پزشکان، سازمان های پزشکی و سیاست گذاران بر مراقبت های پزشکی بیمارمحور تأکید می کنند. با توجه به اهمیت برنامه درسی پنهان در رفتارهای حرفه ای دانشجویان پزشکی، این پژوهش به منظور بررسی رابطه بیمارمحوری در برنامه درسی پنهان با مهارت های ارتباطی دانشجویان پزشکی انجام شد. روش ها: در این پژوهش توصیفی-همبستگی 327 کارورز به عنوان نمونه از سه دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد...

full text

رابطه مهارت های ارتباطی و مهارت های کارآفرینی در میان دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی و خوارزمی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارت­های ارتباطی با مهارت­های کارآفرینی در بین دانشجویان دانشکده های علوم­تربیتی و روانشناسی دانشگاه­های علامه طباطبایی و خوارزمی بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل 6000 نفر از دانشجویان دانشکده­های علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه­های علامه طباطبایی و خوارزمی بوده که با بهره­گیری از روش نمونه­گیری طبقه­ای ت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
گام های توسعه در آموزش پزشکی

جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۶۵-۷۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023